Move on Ka na

Marami sa atin ang ayaw pa ring kumawala sa isang hindi kaaya-ayang karanasan na napagdaanan sa mga nakalipas na araw, buwan o taon.  Isang karanasan na maaaring nakapagdulot sa atin ng sugat sa puso at mapasahanggang ngayon ay hindi pa rin nagagamot sapagkat hinahayaan lang natin kaya hindi rin kusang naghihilom.  Maaaring ang sugat na ito ay dulot ng isang hindi malimutang alaala na mapasahanggang ngayon ay sinasariwa pa rin ng ating pag-iisip lalong-lalo na sa mga pagkakataong tayo ay nalulungkot o nakadarama ng pagdadalamhati.  Ang mga karanasan katulad ng pinahiya tayo ng ating kaibigan sa harap ng maraming tao,  maaaring ininsulto tayo ng ating guro sapagkat hindi natin makuha-kuha ang kanyang leksyon na ibinabahagi.  Hanggang ngayon ay hindi pa rin natin matanggap na iniwan tayo ng taong mahal natin sa buhay dahil ramdam niya na mas liligaya siya sa iba kaysa sa piling natin.  Minsan kahit mga magulang natin o mahal sa buhay ay nakagagawa rin sa atin ng hindi magaganda na mas doble ang pait sapagkat sila na masasandalan natin ay siya pang dumulot sa atin ng masama.  Hindi maikakaila sa atin na nabubuo ang ating pagkatao sa kung dependeng sino mang mga tao ang nakakasalamuha natin sa ating buhay.  Ang karanasan natin sa piling nila ang siyang bubuo sa malaking bahagi ng ating katauhan.  Ang pagpapakaranasan nila sa atin ay siyang magbunga ng kabutihan o di naman kaya ay kasamaan na maaaring dadalhin natin hanggang sa ating huling paghinga.  Maaari mong mabago ang mga pananaw mo sa buhay sa mga sumusunod na hakbang.

Forgive na Kasi.  We will never be totally happy in life if we dwell on negative thoughts.  These negative thoughts will only mar our inner peace.   Patawarin natin ang ating sarili sa nagawa natin at patawarin rin natin ang nagkasala sa atin.  Itong kapitbahay mo na may masamang pag-uugali at gumawa sa iyo ng mga hindi kaaya-aya katulad ng pangtsitsismis na hindi umano ay hiniwalayan ka ng mister mo dahil masyado kang bungangera at hindi mo nagagawa ang tungkulin mo bilang asawa.  Nabalitaan mong pinagkakalat niya ito sa iba niyo pang mga kapitbahay at sa sobrang galit mo ay kinumpronta mo siya hanggang sa ito ay naging puno’t dulo ng inyong hindi pagkikibuan.  Habang nakikita mo siya ay nanggagalaiti ka sa galit.  Sa tuwing nakikita mo siya ay madalas mo rin na kung hindi lang kasalanang pumatay ay napaslang mo na siya.  Napagtanto na rin ng kapitbahay mo ang mga mali niyang nagawa dahil minsan isang araw ay inanyayahan ka sa isang salosalo sa kanilang bahay pero ginusto mo na hindi ka makipagbati dahil mas gugustuhin mo pang mapagtamnan siya ng galit.  Sa ganitong usapin,  ang nag-iisang lugi ay ikaw sapagkat ang iyong buong pagkatao ang apektado. Sa tuwing nagkikita kayo at naiisip mo siya sa mali niyang ginawa,  sarili mo lang ang binibigyan mo ng parusa sapagkat maaaring ikaw lang ang nakadama ng galit,  poot at paghihiganti samantala abala naman siya sa kanyang ibang iniisip.   Habang nakikita mo siya ay unti-unting  nadaragdagan ang iyong galit at unti-unti na ring sinisira nito ang iyong pagkatao.  Kaya mainam na unawain natin sila at huwag ng pakitaan ng negatibo dahil minsan sa pag-aakala natin na masaya tayo sa ating ginagawa ay naparurusahan na pala natin ang ating sarili.Easier said than done pero ang pikon ang laging talo. 

Change channel agad.   Ang laman ng ating pag-iisip ay katulad ng isang ibon na lumilipad sa ating ulo.  Hindi natin maiiwasan na ang ibon ay lilipad-lipad sa atin pero magagawa natin na huwag itong hayaan na gumawa ng pugad sa ating sa ating pag-iisip.  Katulad ng mga hindi magandang alaala ay binabalik-balikan tayo nito pero kaya nating kontrolin ang ating pag-iisip sa kung ano ang hinahayaan nating makapasok rito.  Katulad ng pakikinig sa telebisyon maaari nating ilipat-lipat ang himpilin nito.   May ABS, may TV 5, may GMA, May HBO, Knowledge Chanel at iba pa.   Marami tayong pagpipilian pero nakasalalay sa atin sa kung ano ang gusto nating mapanood.  Sinasabi rito na anumang mga hindi magandang imahe na nakukuhang isipin o balikan ng ating pag-iisip ay pwedeng nating palitan.  Katulad noong mga panahon na inapi-api tayo ng ating mahal sa buhay.  Noong mga sandali na nagsalita tayo sa maraming tao at nakalimutan natin ang dapat natin sanang banggitin kaya napagtawanan tayo at rinig na rinig natin ang mga hiyawan at pamboboo nila.  Ang mga ito ay naging bahagi ng ating karanasan bilang indibidwal na maaaring makakatulong sa pagbuo ng ating pagkatao o sisira.   Sa ganitong sitwasyon upang makatulong sa atin ang mga karanasan natin sa buhay ay hawiin lamang natin ang mga mabubuting aral na maidudulot nito at hindi dapat natin iniisip na wala na itong pag-asa mabura sa ating mga alaala.  Gamitin ang remote control na ating pag-iisip.  Sa tuwing naalala ang mga nakaraang pangyayari sa buhay mag-isip ng mga masasayang alaala.  Tandaan hawak natin ang ating pag-iisip at anuman ang pumapasok rito ay ginusto natin.  Learn how to accept the reality that what you have experienced in life are part of your growth.  Let go consciously of what cannot be changed especially if it is not working out well in you.

Don’t be too harsh.  What has been done is already done and we cannot change our past.  Sa halip huwag tayong maging harsh sa ating sarili na dinudukal natin ang mga masasamang alaala sa mga nakalipas kahit ito naman ay walang magandang naidulot sa atin.  Really, we should not be too harsh with ourselves because we deserve more and we deserve to have a happy life.  God did not create us to make our lives miserable.  Hindi natin kailangan na mahalin at gustuhin ang mga nakalipas pero nakakabuti sa ating katinuan ang pagtanggap sa katotothanan na ang ating karansan pangit man o hindi ay bahagi ito ng ating pagkatao.  Nasa pagtanggap sa katotohanan ang magpapalaya sa atin.  By entertaining negative thoughts in our mind we tend to be too harsh with ourselves and we paralyze our growth.  Choose wisely, dear.  Ang sabi nga ni Viktor Frankl na when we can no longer change a situation, we are challenged to change ourselves.”

  Bitter or Better.  Ayon sa isang pahayag whatever your pain, fear, hurt or sadness, you can make the choice to be bitter or better.  Again everything is your choice. Why?  I am the master of my fate, I am the captain of my soul. Ito ang sabi sa Invectus ni Ernest Hemingway.  Ang kabuuan at kalidad ng ating buhay ay suma total ng ating pagpili sa anumang gusto nating mangyari sa ating buhay.  Hindi natin pwedeng asahan na mas hihigit pa ang ating nalalaman kung hanggang sa bachelor’s degree lang ating gagawing pag-aaral kailangan nating mag-aaral pa para sa ikauunlad natin sa ating sarili.  Huwag nating magiging masaya tayo sa ating buhay kung madalas tayong nagrereklamo sa mga hindi magagandang nangyayaring takbo nito.  Hindi rin tayo maging ganap na masaya kung ang puso at isip natin ay pag-iipunan natin ng poot at galit sa ating kapwa,  sa halip ay kailangan nating umunawa sa kanila at magpatawad.  Ang pinakamainam na paraan ay bisitahin natin ang ating mga pinili sa buhay.  Harapin natin ito nang buong katatagan.  Sariwain natin sumandali at pagkatapos ay magdesisyon tayo na kailangan na natin iyong pakawalan.   Kung bakit natin kailangang sariwain ang nakalipas ay upang matuto tayo sa mga karanasang iyon pagkatapos ay move on na tayo.  If you continue to entertain unpleasant thoughts in your mind or dwell on negative thoughts it only influence our present thoughts and it will only immobilize us.  This immobilization is an effective way for us to stay unhappy or bitter.  We should not choose such!  

Maaaring ang mga bahaging nangyayari sa buhay natin ay hindi natin ginusto, pero napanghahawakan pa rin natin ang disesyon natin sa ating buhay.   Huwag na tayong umasa na mayroong anghel at knight of shining armor na darating sa ating buhay para mabago ang ating pananaw at maging ganap tayong masaya.  Dahil baka daratnan tayo ng umaga na huli na ang lahat.  Dalawa ang tangi nating magagawa ang gawing excuse ang mga nakaraan natin at manatili tayong nakabayubay sa kalungkutan o di naman kaya ay magiging guro ito sa atin para maging ganap tayong tao.