Kuha mula sa google image |
Maaari mong buuin ang sarili bilang tagamasid lamang sa iyong paligid. Minsan naman kung pinuno ka hindi mo
kailangan na ipakita sa iba na madalas ikaw ang nagbibigay ng direksyon. Ang kadalasang depinisyon natin sa pagiging
lider ay kailangan mauna ka bago ang iyong pinamumunuan. Na ikaw mismo ang nasa harapan at kailangan
kasunod sila dahil kung wala sila sa likod mo maaari mong ikapanghina ito o
maaari mong ikagalit at gagamitin mo ang iyong awtoridad. Sa bahaging ito, dahil tagamasid ka nga lang,
hahayaan mo lang na magampanan ng mga
pinamumunuan mo ang kanilang tungkulin at maging kabahagi sila sa tinatawag na
proseso. Basta’t alam nila ang kanilang
mga tungkulin at maliwanag na sa kanila ang kanilang responsibilidad. Maaari ka rin namang magbigay ng mungkahi
para sa pagpapaunlad pero kailangan mo pa ring ipagkatiwala ang gawain sa kanilang
iyong pinakakatiwalaan. You
need to suspend your desire to be seen as an authority figure. Ang buong konsepto ng pagiging pinuno
ay kung napapakilos mo ang iyong pinamumunuan kahit minsan medyo may kabigatan
ito sa kanila. Tandaan lamang na ang
pagsasagwa niyon ay hindi sa anumang bagay na matatamo nila kundi maaaring
mapapaunlad sa proseso nito ang kanilang puso at kaluluwa sa kanilang ginagawa.
Mainam din na ang mga mabuting
naggagawa ng iyong pinamumunuan ay napahahalagahan mo. Kadalasan kasi ang mga ipinagkakatiwala
nating gawain sa ibang tao, kapag nagawa
na nila kahit napakaganda ng kinalabasan ay hindi tayo naglalaan ng panahon
para ito ay ma-appreciate. Kahit man
din na ikaw ay hindi napahahalagahan sa mga dating naggawa mong mabuti at kahit
sa kasalukuyan, mainam pa rin na
napahahalagahan mo ang mabuting gawa ng iba.
Ang iyong pagsabi ng “napahanga mo ako”,
“napakahusay ng iyong ginawa” o kahit ang “job well done” ay malaking
tulong na sa pagbuo ng katauhan ng iyong pinamumunuan. Mas makukuha mo ang loob ng iyong
pinamumunuan kung naggagawa mo silang pahalagahan kahit sa simpleng
kapamaraanan. Wala na sigurong
nakahihigit pang ninais ng isang tao sa kanyang buhay kundi ang maramdaman niya
na mahalaga siya para sa ibang tao. Kaya
nga minsan ang mag-asawa ay naghihiwalay dahil naramdaman nilang sila ay tini-take for granted ng isa. Likas sa tao na naghahangand ng appreciation at encouragement. Appreciate. Tandaan mong palagi na hindi purke’t nag-a-apreciate ka ay may karapatan ka na ring
sabihin ang nais mo kahit ito ay hindi maganda sa pandinig ng iba. Kailan man ang isang taong nambabastos ng
iba tao lalong-lalo na sa karamihan ay hindi makakuha ng respeto sa iba lalo pa
na ang iba ay wala sa kanilang prinsipyo ang salitang pag-unawa dahil kahit sa
kanilang sarili mismo ay may karugtong ding insekyuridad. Iwasan ang pangugutya o ang pagsabi ng
masasakit na salita sa iba at maging mayaman sa sa halip ng mga pagpapahalaga
sa mabuting gawa ng iba. You
can actually praise in public or in private.
Yaong mga taong pini-praise ng mga pinuno ay lumalabas na
nagkakaroon ng pagpapahalaga sa sarili at kumikilos sila sa isang kooperatibong
kapamaraanan sa halip na sila ay nakikipagkumpetensiya sa kapwa manggagawa.
Huwag maging awtoritaryan na pinuno. Huwag gamitin ang dahas sa pamamagitan ng
paggamit ng mga salita na maaaring makakasakit sa ibang tao. Minsan nakakadama ka ng pagka-insulto lalo na
kung iyong mga pinamumunuan mo ay ayaw sumunod sa gusto mong iutos sa
kanila. Kaya ang ginagawa mo ay
tinatakot mo sila sa mga pahayag na mag-iingat ka dahil sa ebalwasyon ang
pantapat ko sa iyo para hindi ka ma-promote.
Walang pinagkaiba ito sa isang guro sa loob ng silid. Napakatapang ni titser kaya kunting pagkilos
lamang ay parusa na ang katapat kundi man pisikal ay maaaring sa mga di
matatawarang masasakit niyang mga salita.
Sa ganitong usapin, maaring siya
lamang ay naghasik ng panakot sa mga bata pero sa kanyang pag-alis ay balik na
naman sila sa pagiging magulo. Dahil ang
kanilang pagkakaroon ng disiplina ay hindi bukal sa kanilang kalooban kundi
dahil sa takot (fear) na iniimpose ni titser.
Kaya kung isang pinuno na nagpapahalaga sa salitang praise ay maaaring magkakaroon ng magandang impak sa mga
pinamumunuan na nagkakaroon sila ng pansariling-disiplina nandiyan ka man o
wala sa kanilang harapan ay tiyak magtitino sila. Ang isang bata na dinisiplina sa dahas na
kapamaraanan katulad ng pagsisigaw at pagpapalo ay maaaring madadala niya ito
sa kanyang pagtanda. Maaari nilang
pamaresan ang ganitong taktika kung sila ay magka-edad na rin o magkakaroon ng
anak (hateful tactics). Maaari naman nilang maipasa ito kanilang
magiging anak hanggat hindi napoproseso at iniisip na ito ang tama.
Magtiwala
sa sarili at sa iyong mga pinamumunuan.
Ikaw na pinuno na nagtitiwala sa kakayahan ng iyong mga pinamumuhuan ay
pagkakatiwalaan din ng mga pinamumunuan mo.
Kung nakapagbabahagi ka na ng mga panuto, mungkahi,
at sarili mong karanasan ay ipagkatiwala mo na sa kanila ang isang
gawain. Allow them to realize that they can do it on their own and how
rewarding it is if they do it well.
Hayaan mo na sila na ang magdedesisyon para sa kanilang sarili at
magkaroon ng pagmamalaki sa anuman ang kanilang naggawa. Kung kailangan payuhan dun ka na lalabas o kung
kailangan na silang i-appreciate din
mas mainam naman sabi ni Lao Tzu sa kanyang pahayag na: Instead of believing that you know what’s
best for others, trust that they know
what is best for themselves.
Ang pinakatagong prinsipyo sa
tekstong ito ay magkakaroon ng tiwala sa iyong pinamumunuan. Maaari kang maging lider hindi lamang sa
inyong samahan, sa inyong klase, kundi kahit mismo sa iyong pamilya. Hayaan mo silang tuklasan ang mga bagay na
makapagpapaunlad sa kanilang sarili at makapagpapasaya hindi dahil dinidiktahan
mo sila palagi sa anumang gusto mong mangyari.
Kung nakaggawa sila ng mabuti at nagtagumpay, huwag mong akuin sa halip pasalamatan mo ang
iyong sarili nang buong katahimikan sa mabuting naidulot mo sa iba. Mahalin mo ang iyong pinamumunuan na hindi
naghahangad ng anumang kapalit. May
rason kung bakit nangyayari ang lahat.
Maging masaya ka sapagkat ang karanasan mo sa kasalukuyan ay isang
siyang magtuturo sa ikagaganap ng iyong pagkatao. Ang
araw ay sumisikat sa bawat araw upang magbigay liwanag, at enerhiya sa sangkalupaan pero kahit
kailanman ay hindi siya umaasa ng anumang kapalit.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento